Den Haag is momenteel gaststad van ruim 400 NGOs en kleine bedrijven rond vrede, recht en veiligheid. Er is een groot ecosysteem ontstaan en de afgelopen maand zijn er zelfs ontwikkelingen rondom drie nieuwe internationale organisaties: de UNDP opent een departement, de ICPA ontstaat rond Eurojust om de agressie door Rusland strafrechtelijk af te handelen, en het Internationale schaderegister is aan het ontstaan rond het verzamelen van bewijslast tegen Rusland.
Het Duurzame Ontwikkelingsdoel SDG16 van de Nederlandse Vereniging voor de Verenigde Naties, Vrede, Recht en Sterke Publieke instellingen, past dan ook bij Den Haag. Het is gericht op het bevorderen van vreedzame en inclusieve samenlevingen voor duurzame ontwikkeling, het bieden van toegang tot de rechter voor iedereen en het bouwen van effectieve, verantwoordelijke en inclusieve instellingen op alle niveaus.
Tegelijkertijd is Den Haag ook de meest gesegregeerde stad van Nederland. Er vinden enorme verschillen plaats, grote economische ongelijkheden tussen verschillende wijken. Uit een onderzoek van CBS kwam dat het aantal huishoudens onder de armoedegrens toenam tussen 2017 en 2019, en sinds de COVID-crisis zijn die verschillen alleen maar gegroeid. Het risico op onderwijsongelijkheid is ook enorm toegenomen in Den Haag. In sommige stadsdelen is dit risico ook groter, vaak afhankelijk van hoe goed ouders in staat zijn jonge kinderen te helpen met huiswerk of voorlezen.
Deze kwesties hielden mij de afgelopen zes jaar bezig tijdens het schrijven van dit proefschrift over het binnenhalen en huisvesten van Internationale Organisaties in Den Haag en andere Europese steden. En sinds de afronding in november jongsleden nog meer.
Wordt dit Duurzame Ontwikkelingsdoel 16 wel genoeg benut in de internationale stad van vrede en recht, juist voor deze groepen mensen?
De Gemeente Den Haag werkt enorm aan de thema’s met Jozias van Aartsen sinds 2008 en nu met Jan van Zanen voorop. Er is nu politieke legitimatie van de internationale stad van vrede en recht. Maar wordt er genoeg voor jongeren in de wijken gedaan rond dit thema?
Wat houden Vrede en Recht eigenlijk in? Wat betekenen deze woorden voor jongeren? Hoe gaan zij om met urgente thema’s als de duurzame transitie waar we in Europese Unie middenin zitten? Hoe kijken zij naar toenemend geweld op straat?
We hebben sinds 2020 studenten Bedrijfskunde en Bestuurskunde en Overheidsmanagement aan De Haagse Hogeschool / The Hague University of Applied Sciences ingezet, vanuit het lectoraat Changing Role of Europe / European Impact onder Mendeltje van Keulen, om deze vragen te beantwoorden. We hebben een vragenlijst ontwikkeld en getest met studenten. Er werden vorig jaar 90 interviews gehouden met jongeren, in Moerwijk, de Schildersbuurt en Laak, en daar kwamen statements uit rond de volgende thema’s:
1. De betekenis van vrede en recht
2. Familie en gemeenschap
3. Veiligheid en publieke instellingen (en relaties met de politie en jeugdwerkers)
4. Onderwijs (mogelijke ongelijkheden of kansen op scholen); en
5. De betekenis van de European Green Deal en de Europese Unie voor jongeren
Deze statements moesten alle respondenten van dit onderzoek prioriteren van onbelangrijk naar belangrijk met de Q-methodologie. Dit jaar werden er 40 jongeren in Schildersbuurt en Moerwijk geïnterviewd, in de buurthuizen Stichting MEION, Sehzad Mehr, Het Talentenhuis en Wijkcentrum Moerwijk. Daarnaast hebben drie groepen studenten beleidmakers uit het vrede en recht circuit geïnterviewd. Wim Jansen, de baas van Directie Internationale Zaken, Rob Schuurmans, Ingrid De Beer van Buitenlandse Zaken, zelfs de ambassadeur van internationale organisaties werd geïnterviewd, alsook Karel Willems, lobbyist, en Arthur van Buitenen van de internationale organisatie IDLO - International Development Law Organization.
De uitkomsten van deze interviews zijn op 16 juni 2023 door de studenten gepresenteerd.
De vraag die hierachter schuilgaat is: wat is het verschil tussen de prioriteiten van jongeren en die van beleidsmakers en uitvoerders van de vrede en rechtsorganisaties? Wat is de conflict of perception? En hoe kan je, vervolgens, deze groepen dichter bij elkaar brengen en er een dialoog over opzetten? Hoe kan er in scholen ongelijkheid worden tegengegaan? Hoe kan er in de wijken meer in dialoog met bestuurders worden getreden, door jongeren? Kortom, hoe kan SDG16 - Vrede Recht en Sterke en Inclusieve publieke instellingen – tastbaar gemaakt worden voor jongeren in Schildersbuurt en Moerwijk?
Hier ontvingen wij een beurs voor van NWO (Dutch Research Council) van de Nationale Wetenschapsagenda via NSCR en Beate Volker. Wordt vervolgd!
